We leven in de corona crisis. Scholen zijn dicht en leeg. Een directeur zei het zo.”Het voelt alsof de school geen ziel meer heeft.”Ik heb me gedurende een periode van zes jaar “waardeloos” gevonden. Het voelde alsof mijn innerlijk bestaan was weggevloeid en er alleen een leeg omhulsel overgebleven is. 
Maar door liefde en nabijheid en iets ” buiten mij ” behield ik leefkans. Of was het toch “Binnen mij ” Levenskracht bleef. Sommigen noemen het Ki.
Het is deze zielskracht die je persoonlijke en sociale “bouwstenen verenigt en in samenhang houdt met heel je lichaam.
Ik vond ook houvast in inspirerende teksten en schilderijen van Mark Rothko en ik herken me in de bronzen objecten van de kunstenaar Giacometti .
En in de Bijbel. Vooral de volgende zin.
Als een van deze mannen Jezus ziet, schreeuwt hij tegen Jezus: “Wat mij en wat jou.” ( Matteüs 8, vers 29: Marcus 5, vers 7 en Lucas 8, 28).
Of anders gezegd
“Wat is er tussen mij en u, Jezus?” Voor mij geldt deze vraag aan Jezus. En als een vraag aan iedereen. Juist ook aan mij. Dat was de periode waarin ik met niemand nog een relatie hoefde. Geen kennen en geen herkennen. Ik had met niemand te maken.