Deze drie muzikanten spelen feestelijke dans muziek. Het is jiddische muziek met een verhaal. Over de liefde en ballingschap en over verlangen.
Een reactie van luisteraar: ” Klezmer & Co straalt vrolijkheid uit en dat geven we jullie door aan het publiek. Deze mannen spelen muziek die te vergelijken is met die van troubadours en Roma’s en andere zigeuners. Iedereen in het publiek is blij. Je kunt bijna niet blijven zitten, de muziek nodigt uit om te gaan dansen.
Liedjes en songs hebben in mijn proces om te leven met een dwarslaesie nauwelijks een rol gespeeld. Twee songs leveren wel een bijdrage: ‘Het regent harder dan ik hebben kan.” van Blöf en A Crack door Leonard Cohen.
Het valt mij op, dat de discussie over het coronavirus en de maatregelen daarbij zo vaak over festivals gaat. Het lijkt wel dat honderdduizenden mensen in de gezonde samenleving elk weekend wel ergens een festival bezoeken. Waarom hebben zoveel mensen behoefte aan deze festivals? Waarom hebben we zoveel concerten en festivals nodig om ons goed te voelen?
Ik ben een beetje bekend met muziek voor mensen met dementie, die op hun zangmiddag oud-Hollandse liedjes samen zingen. En tijdens de coronacrisis treden muzikanten en orkestleden graag op voor ouderen, die geen contact mochten hebben met hun familie. Hun tuin liep vol spelers en dat zorgde voor gezelligheid. Bij de bewoners, het personeel en de musici.
maak het goed . zo goed als je kunt
ben