je houdt me STEVIG VAST

In de eerste maanden van de lockdown (2020) lijkt het woord samen magische krachten te krijgen. We gaan voor elkaar koken,  zingen  samen serenades, bedenken  nieuwe spelletjes op afstand. We maken tekeningen en schrijven elkaar de liefste kaarten en brieven. Handgeschreven.  De lockdown brengt ons in beweging naar elkaar.  Het lijkt erop dat het woord Samen weer terug is van weggeweest. Nu halen we het van de schappen. En roepen het overal. Samen! Samen!

We gaan eind van deze week naar een schoonzus in een verpleeghuis.  Vanwege corona mogen  we elkaar niet vastpakken en omarmen. Maar we willen elkaar juist stevig vasthouden. Dit geldt  ook voor honderdduizenden  familieleden in alle soorten, die het frustrerend vinden dat het niet toegestaan is om de ander te knuffelen.  Je hoort dat mensen hierdoor neerslachtig en depressief raken. Een beetje in de war.

Op andere gebieden  worden de lijntjes met elkaar weer  langer. Een voorbeeld.

In alle steden en dorpen proberen de winkelaars om samen met de gemeente, inwoners er toe over te halen  plaatselijk hun boodschappen te doen.  Zij staan schouder aan schouder voor deze zaak. Stevig vast.  Maar de inwoners kopen juist nu veel en veel meer online. Er is nauwelijks een band met de winkelhouders.  Stevig vast? Welnee.

Stevig vast slaat steeds op onze verhoudingen met familie , vrienden, vriendinnen en klasgenootjes. Gelukkig staan de onderlinge contacten nog zo stevig als een huis op vaste grond. En  bij uitvaarten van een dierbare voelen aanwezigen juist in de kleine kring veel meer verbondenheid. De afscheidsgevoelens blijven meer nabij aan elkaar.

Het blijft belangrijk dat ieder mens met een paar anderen mooie contacten heeft.  We hebben best veel vastheid nodig

Ja toch

maak het goed. zo goed als je kunt

ben