t raakt

dit RAAKT je

Een paar dagen geleden zag ik een tv programma met vier personen, die  over  hun wens om euthanasie spraken.  Een vrouw heeft de ziekte Lupus.  Zij leeft met deze voortschrijdende  ziekte, waarbij de longen helemaal vergaan.

De vrouw  geeft openhartig  haar kijk op haar leven. Dit leven heeft voor haar echt helemaal niets te betekenen . Zij vond het jammer dat ze leefde. Het was een diep verlangen naar de dood.  Zij voelde zich opgesloten in haar  wezen.

We volgden haar gedurende een aantal maanden/ enkele jaren(?) Zij raakte verliefd op een fijne man. En ze raakt in verwachting.  Na de bevalling van een prachtig dochtertje proberen mensen in haar omgeving haar weer moed in te spreken.  ” Je hebt nu een lief meisje. Ga voor haar leven. ” Het is toch fijn dat je een man hebt en je dochtertje. Ga er wat van maken. ”

De vrouw vond dit vreselijke reacties. Haar verhaal eindigt met haar opname in het hospice. En door euthanasie sterft ze daar  een paar dagen later. Niemand of niets heeft haar kunnen raken: in die mate  dat zij wel weer een lichtpuntje voor zich zag.   We zullen dienen te erkennen, dat de maakbaarheid van lichaam en geest in de mens op grenzen stuit. Hoe verdrietig ook.

We hebben nog talloze wijze mensen nodig om  ons allemaal op deze raaklijn van leven aan dood te begeleiden en duiding te geven op de weg die we gaan.  In ieders leven zijn deze menslievende personen onmisbaar.  Beste lezer, ik hoop dat je die ook om je heen hebt.

 

maak het goed. zo goed als je kunt

ben

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Laat een reactie achter