De enige zoon zit in de gevangenis. Zijn dochter woont bij oma. Zij overschrijdt voortdurend de grenzen in het gezin. Iemand van het gezin tobt met gezondheid. Wat een toestand. Wie kan daarin nog een beetje functioneren?
Toch zijn er verbindingen, die het gezin bij elkaar houden. Voor iedere betrokkene is er sprake van bewogen leven. Bewogen levenslijnen. Zij leven, hoe dan ook, in de samenhang van goede bedoelingen, respect en geduld.
Jongeren ( 15-16jaar) in de kerk in Lelystad gaan het vormsel ontvangen. Bij dit ritueel ontvangen ze de kracht van de Heilige Geest als een bron in hun bestaan. Tijdens de voorbereiding op het vormsel houden we een jongerenviering.
Een van die jongeren zegt: ” Ik wil aan mijn mama zeggen dat ik haar heel dankbaar ben, dat ze mij iedere ochtend riep, dat ik uit mijn bed moest komen. Als u , mama dat niet had gedaan, dan was het niks met mij geworden en dan was ik niet, wie ik nu ben.” Deze woorden geven zin aan het bewogen bestaan van deze jongere. En zijn moeder. De samenhang in de contacten is wezenlijk.
Voor mij vormt dit schilderij een compositie van levenslijnen: van bewogen lijnen en lijntjes. Een mens streeft ernaar die bewogen levenslijnen bij elkaar te houden.
De schilder houdt de voorstelling, die op het doek moet komen, voor ogen. Haar gedachten en gevoel krijgen vorm op het doek. Zij helpt mij er mee.
Zo’n samenhang. Merk je dat zelf ook? .
maak het goed. zo goed als je kunt.
ben