portret

Met ANDERE OGEN

Tijdens mijn revalidatie  heb ik een kunstwerkje gemaakt  van glas, beton en metaal. Voor mijn gevoel en in mijn ogen is het object een uitdrukking  van mijn ervaringen van pijn, scherpe punten en geweld. Alles aan het beeld deed mij  pijn; het is een  emotie pijnblok.

Ik laat dit kunstwerk aan anderen zien en vertel   hun over de betekenis  van het werk.  Ook vanochtend speelde dat.  Iemand  kijkt naar het beeld en zegt:   “Het doet mij ook denken aan mooie bloemen!”  Tegenwoordig kan ik deze reactie wel plaatsen.  Iemand gaf het werk de naam van “Distels”  Die zijn mooi van kleur en ze kunnen lelijk steken.

Misschien dat hier het verschil te zien is tussen de twee visies:  kijken met de ogen van een  realist en kijken met de ogen van het hart.

“Hoe kijkt u tegen mijn klachten aan, ”  kan  een vraag zijn van een patiënt aan zijn arts.” U bent de deskundige.”   Met onze klachten gaan we  op een goed moment naar onze  artsen.

Ik was een paar dagen geleden met een broer bij de oncoloog. Zijn klachten gingen over  benauwdheid en  vervelende longen. De arts kende deze klachten wel.  Maar  hij is veel meer op de hoogte van de aandoening op grond van onderzoek. Op die basis deelt hij de stand van zaken mee. En verbindt daaraan zijn klinisch opvatting van een behandeling.  De arts is de medisch deskundige en de patiënt de ervaringsdeskundig. Deze twee kennisbronnen moeten tot eenzelfde  stroom van welzijn/ genezing leiden.

maak het goed . zo goed als u kunt.

ben

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Laat een reactie achter