De duif op het kaartje draagt een groen blaadje in haar snavel. Van een boom of struik. Zo wordt de duif de boodschapper van het goede nieuws in het bijbel verhaal van de Ark van Noach: er is weer leven mogelijk.
In de hulpverlening en ook in de zorg hebben we het over goed nieuws en slecht nieuws gesprekken. Als er slecht nieuws verteld moet worden, hoort de patiënt dat vaak meteen in het gesprek. Dan kan de zorgverlener aandacht besteden aan de reactie van de cliënt.
Waar draait het nu om bij zo’n boodschap? En kunnen we die ook door een Robot laten meedelen?
Vorige week was ik op een studiedag, waar het precies hierom ging. Hoe kan de zorgverlener goed omgaan met de reacties van de patiënt? Een filosoof vroeg zich hierbij af, wat het betekent als ik “Goede Morgen “ tegen iemand zeg. Volgens hem is de kern daarvan, dat ik de ander als een persoon, als een mens zie. Via dit “Goede morgen” aan die ander, word ook ik zelf mens.
Een robot kan deze eigenschap van de ander als mens, en mijzelf als mens , nooit overnemen. De robot kan zichzelf niet als mens kennen en hij kan niemand als mens herkennen noch erkennen.
Vandaag is het 15 december 2018. We horen steeds meer over fake nieuws. Nep berichten, die als feiten worden aangeleverd. Zo wordt het allemaal goed ingewikkeld.
Blijft er dan wel ruimte en gezindheid bij de mensen over, om de Blijde Boodschap van Kerstmis te ontvangen? Over de complexe kanten van blijde boodschappen en van goede informatie zal er de komende jaren veel gedebatteerd worden. Dat geldt ook vast voor gebeurtenissen in de zorg. We houden het vol.
Heb je ook slechte of juiste goede ervaring van gesprekken met hulpverleners?
maak het goed. zo goed als je kunt
ben