Geopereerde patiënten vertellen  altijd wel een keer  hoelang  hun operatie duurde. Wat de lengte van de snee is.  En over het aantal keren dat iemand al geopereerd is.  Hoe minder hoe beter.  Soms hoe meer hoe beter. Gelukkig knappen we meestal wel op dankzij één operatie.

Operatie zus of operatie zo. Het voornaamste is dat de patiënt het gevoel heeft, dat hij of zij zich aan de chirurg en het snijteam kan en wil overgeven.

Nu hoor  je  toch regelmatig van medische missers. Ik las net nog een artikel over een mevrouw die, door een medische misser, een gedeeltelijke dwarslaesie heeft opgelopen. Zij schreef er een boek over.  Medisch missers vormen  ook de kern van bepaalde  tv programma’s.   Juist vanmorgen lees ik een tekst over medische missers. Dat zijn er toch duizenden per jaar.  Ziekenhuisdirecties proberen mogelijke missers van het huis en van de arts af te houden. Maar patiënten en familie trekken vaker aan de bel.  Het stuk gaat over een vader, bij wie de specialist een tumor in de darmen over het hoofd ziet. De vader komt te overlijden.  Zijn zoon accepteert deze gang van zaken niet en stapt naar de rechter.

Ik ben beducht voor een gezondheidszorg, waarin  de relatie tussen patiënt en behandelaar   louter commercieel  wordt.  En de geboden zorg verstaan wordt als een product. Volgens mij  kunnen we er beter voor zorgen dat er in de relatie arts-patiënt sprake is van wederkerigheid. De patiënte brengt vertrouwen, respect en een juiste mentale instelling mee in de gesprekken met de arts. Die van haar kant kennis, vaardigheden en respect inzet  voor de patiënte

Maak het goed. Zo goed als gaat.

ben

leven straalt in het leven

bloemen versieren de planten

sterren schitteren aan de hemel

mensen verbinden aan mensen