Ons leven speelt zich af tussen bevallen en wegvallen. 

Met vallen en opstaan bedoelen  we, dat ons leven anders verloopt dan in een rechte en oplopende lijn van geluk en voorspoed. Het golft.

Ook herstel van een ziekte verloopt  niet in een rechte lijn. Maar je hebt ook inzinkingen.  Er valt niet mee te spotten.

Vallen kan  in de sommige  gevallen flink verkeerd uitpakken. Bij skiën, motorracen. turnen. Maar ook gewoon in onze dagelijks leven.

Ik hoorde gisteren nog iemand vertellen dat zijn vrouw van de trap was gevallen. Zij heeft  twee nekwervels gebroken en een wervel onderaan in de rug.   Zo val van de trap kun je gerust een lelijke dreun noemen.  Een revalidant in het revalidatiecentrum aan zee was het trapgat in gelopen. Nekwervels gebroken: een hoge dwarslaesie.

Vaak is een patiënt er bang voor, dat hij  als een geval  wordt gezien.  Weer een kanker geval, of een gebroken heup geval. Ik heb dat nare gevoel niet dat ik een geval zou zijn geweest. Ik vond de benadering  door de zorgverleners  voor vijfennegentig procent humaan, menselijk, deskundig, persoonlijk en toegewijd.

De schrijver van dit kaartje  meldt nog mooi dat hij hoopt dat er voor mij een herstel komt  met minder ruimte voor vallen.  . Dat is een mooie wens voor mij. 

Ook jou wens ik minder ruimte voor vallen toe.

Maak het goed. Zo goed als je kunt.

ben

♥

Het “zijn” van een mens is geen toeval.