Hoe zou het gaan

denk je aan MIJ

Dit vind ik  een mooi kaartje. Omdat er staat, dat de afzender geregeld aan me denkt.  We denken veel aan jou. Het zijn woorden van menslievendheid en meeleven. Dat ontroert me.

Hoe zou het gaan,  is zo een vraag  waarmee je de hele dag kunt rondlopen.  Als je een tijd niets van iemand gehoord hebt, zeggen we weleens: “Je had wel dood en begraven kunnen zijn. Zolang heb ik niks meer van je vernomen.”

Hoe zou het gaan. Er zijn mensen die onzeker zijn om zoiets te vragen. Het antwoord van de ander is toch vaak;   ” Oh, het gaat goed hoor.” Daar blijft het dan bij.

De vraagsteller kan er ook bang voor zijn, dat er een serieus antwoord komt.  Hoe moet je daar dan op reageren? Je wilt eigenlijk het liefst doorgaan met de dingen die je gepland hebt.

Hoe zou het gaan?   Laten we het toch maar gewoon blijven vragen. Je spreekt die ander toch even.  Even contact.  Volgens me altijd beter dat elkaar strak negeren en doen alsof je de ander niet ziet.

Misschien niet met de vraag : “Hoe gaat het met je.?” Maar met de reactie: “Ook even boodschappen doen.”   Ook even een wandelingetje maken? Om je hoofd leeg te maken.

Heb jij ook je dagelijkse loopje naar de supermarkt?

Maak het goed . Zo goed als je kunt.”

ben

Nooit werd een oprecht woord geheel tevergeefs gesproken.

 

Laat een reactie achter