Wie is de persoon achter deze website?
Mijn naam is Ben Roest. (71 ). Ik neem je mee naar het jaar 2003.
Ik ben voor klachten bij de neuroloog. Op een scan ziet hij een hernia die, tussen de borstwervels door, hard tegen mijn ruggenmerg drukt. Dat is daar bijna doormidden gebroken. Resultaat: een dwarslaesie aan mijn linkerzij.
Aandoenlijk
In februari 2003 lig ik op de operatietafel. Om de hernia te laten verwijderen. Bijna een half jaar lang verblijf ik in een revalidatiekliniek. Het waren de lente en de zomer van 2003. Een recordzomer met hittegolf. Voor mij vooral het begin van een ‘koudegolf’. Ik raak gehandicapt. De aandoening blijft.
Vòòr deze aandoening leefde ik mijn bestaan als een menslievend, geëngageerd en kritisch mens. Samenwonend met mijn levenspartner. In die jaren werkte ik als verpleegkundige en als geestelijk verzorger in een psychiatrisch centrum. Daar leerde ik een man kennen met schizofrenie, met wie ik bevriend raakte. Ik vertelde hem dat ik verlamd was geraakt. Aan mijn linkerzijde. Even later belt hij me terug. Hij weet waarom ik juist aan mijn linkerzijde verlamd ben. ” Dat is omdat je linkse gedachten over de samenleving hebt,” luidt zijn boodschap.
Ook in die jaren was ik als pastor werkzaam in de katholieke kerk. Door mijn dwarslaesie raak ik mijn baan grotendeels kwijt. Vijf jaar later ben ik op een ochtend weer bij de parochianen. Terwijl ik aan de koffie zit, komt er een moeder naar me toe. Zij zegt: ” Ben, als jij hier pastor was gebleven, hadden mijn drie kinderen langer met mij naar de kerk gegaan.”
Hopelijk
Ik heb mijn dwarslaesie nu negentien jaar. De dwarslaesie zit me een enkele keer nog dwars. Ik kan gelukkig ook zeggen dat mijn verlamde lichaamsdelen me even lief zijn als de andere ledematen. Ik zie weer mogelijkheden om te leven. Met heel wat mensen geven we mijn leven weer zin.