Goeiedag♠
” die je nodig hebt om de klus te klaren”‘ zo eindigt deze tekst.
De klus. Een hele klus. Of lees ik een helse klus?
Ik heb van mijn aandoening nooit iets monsterachtigs of iets kwaadaardigs willen maken. Ook niet een felle tegenstander, die mij uitdaagt voor een alles beslissend treffen. Ik vind dat het wel een heel karwei voor mij geworden is. Ik moest een hele klus klaren.
Gisteren bekeek ik een aflevering van Midsomer Murders. Die bevatte spannende vondsten en zat vol kwade bedoelingen en boosaardig handelen. Een zinnetje was door het hele verhaal verwerkt. Het was haast een bezwerende opmerking, die tot in de haarvaten van de spelers doorwerkte. En ook mij op mooie manier raakte.
Het luidde: ” Wat je niet fataal geworden is, daar word je sterker van . ” Ik herken deze gedachte in mijn rouwproces.
Ik heb tijden gehad dat ik de hele klus heb ervaren als een helse klus. Maar ik voel dat ik zo het risico loop mijn aandoening te demoniseren. Maar dat wil ik perse voorkomen.
Ik denk dat woorden tekort schieten om zo’n slopend, treurig en heftig proces in èèn begrip te duiden.
maak het goed. zo goed als je kunt
ben