Oudere mensen onder ons kennen nog de uitdrukking: deze ziekte komt te paard en zij gaat te voet. Dan bedoelen ze bijvoorbeeld gordelroos: je krijgt er plotseling last van, maar het duurt maanden voordat ze weg is.
In het revalidatiecentrum leerde ik een vrouw kennen die haar dwarslaesie opgelopen had bij het paardrijden. Ongelukken met paarden kunnen voor ruiters en amazones lelijk aflopen. Een dwarslaesie kan in een oogwenk ontstaan. Maar je houdt hem je leven lang.
Hele zware medicijnen heten ook wel een paardenmiddel. Zo’n geneesmiddel werkt zo krachtig, dat de ziekte wel over moet gaan. Ze moet weg! In de pijnbestrijding gebruiken artsen dit middel. Dit idee is klopt nog maar weinig met de feiten. Artsen hebben nu veel meer kennis over pijnbestrijding. Vaak wordt nu voor een combinatie van medicijnen gekozen om hevige pijn te bestrijden.
Een paardenmiddel is natuurlijk ook een medicijn voor paarden zelf. Maar dat is het terrein van de dierenarts.
Paarden hebben tegenwoordig ook een rol bij therapie voor mensen. Bijvoorbeeld bij mensen met psychische klachten, burnout en autisme. Deze paardenfluisteraar geniet groeiende bekendheid. Het paard weet raad. Het paard is zo een huisdier geworden, dat zich goed voor coaching en therapie leent.
Ik heb er zelf geen ervaring mee.
maak het goed. zo goed als je kunt.
ben
ps. op het paard zetelt Sint Willibrord, mede stichter van het christendom in Nederland