In de Levenstuin in Teuge bij Apeldoorn hebben tuinontwerpers een moeras gebied aangelegd. Het is een onderdeel van een grote tuin over geboorte, levensbeschouwing en de vreugde. Het tafereel van dit moeras verbeeldt een gevaar voor een mens; voorzichtig doen: het ziet er dreigend uit. Je bereikt de overkant alleen als je goed uitkijkt.
Ik heb deze Levenstuin in september van 2002 samen met mijn partner bezocht. Korte tijd later begon mijn geschiedenis van een dwarslaesie. Het lichte gevaar van het stukje moeras in Teuge groeide uit tot een heuse bedreiging in mijn leven. Met steeds minder grond en vast land en met steeds meer moeras en water.
Ik kom uiteindelijk tot het besef dat ik met mijn leven diep wegzak in modder. Ik kan mijn vege lijf nauwelijks nog redden. Ternauwernood
Ik ben drie jaar geleden terug gegaan naar de Levenstuin. Het moerasje ligt er nog. Van daaruit kun je nu naar boven. Naar een stilte plek. Dat was voor mij in een rolstoel nog geen begaanbare weg. Het is toch allemaal wat. Toch bewaar ik aan dit bezoek goede herinneringen. Ik ben er weer.
Herken je iets van dit verhaal?
maak het goed. zo goed als je kunt.
ben